سرمایهگذاری خطرپذیر (Venture Capital) یکی از شیوههای مهم و مؤثر تأمین مالی برای استارتاپها و کسبوکارهای نوپا با پتانسیل رشد بالا است. این نوع سرمایهگذاری، به شرکتهای کوچکی که معمولاً در مراحل اولیه توسعه قرار دارند، کمک میکند تا با جذب منابع مالی، ایدههای خلاقانه خود را به محصولات و خدمات نوآورانه تبدیل کنند. سرمایهگذاران خطرپذیر با پذیرش ریسکهای بالای این نوع سرمایهگذاری، به دنبال بازدهی بالا در آینده بوده و علاوه بر تأمین منابع مالی، از طریق ارائه مشاوره و شبکهسازی، به موفقیت استارتاپها نیز کمک میکنند. اگر دربارۀ شرکتهای سرمایه گذاری خطر پذیر اطلاعی ندارید، این مطلب از سایت گلدیکا را مطالعه کنید. در این مقاله اطلاعات کافی دربارۀ انجمن سرمایه گذاری خطر پذیر ارائه میدهیم.
سرمایه گذاری خطرپذیر (Venture Capital) چیست؟
معادل لاتین سرمایه گذاری خطرپذیر Venture Capital است و با عنوان ««سرمایه گذاری کارآفرینی» از آن نام میبرند. این روش نوعی از سرمایهگذاری است که بهصورت خاص به شرکتهای کوچک و استارتاپها تعلق دارد. در این روش، سرمایهگذاران به ایدهها و پروژههایی که امکان رشد بالا دارند، سرمایه لازم را میدهند. هدف اصلی از این سرمایهگذاری، دستیابی به سود بالا در بلندمدت است. سرمایهگذاران خطرپذیر به رشد، نوآوری و کارآفرینی کمک میکنند و همچنین به دنبال تأثیرگذاری در بازارهای جدید و تکنولوژیهای نوین هستند.
تأثیر بحران بزرگ اقتصادی ۲۰۰۸ بر سرمایهگذاری خطرپذیر
بحران اقتصادی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ با سقوط بازار مسکن در شروع آغاز شد. این بحران اثرات گستردهای بر فعالیتهای اقتصادی جهان و بهویژه صنعت سرمایهگذاری خطرپذیر داشت. با شدتگرفتن بحران و کاهش ارزش داراییها، سرمایهگذاران برای کاهش ریسک در سرمایهگذاری، به انتخابهای محتاطانه رویآورند و تمرکز بیشتری بر پروژههایی باثبات و ریسک کم داشتند.
در این دوره بسیاری از صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر، با چالشهای مالی جدی روبهرو شده و برخی از آنها بهکلی از ادامه فعالیت منصرف شدند. این شرایط سبب شد که صنعت VC تغییراتی اساسی در معیارها و رویکردهای سرمایهگذاری ایجاد کرده و بهجای تمرکز بر رشد سریع، بر پایداری و ثبات بیشتر سرمایهگذاریها تأکید کند.
انواع سرمایه گذاری خطر پذیر
شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر باتوجهبه مراحل مختلف رشد استارتاپها، رویکردهای گوناگونی دارند. انواع سرمایهگذاری خطر پذیر را بر اساس میزان ریسک، نیازهای مالی و سطح توسعه استارتاپها دستهبندی میکنند. بهعنوانمثال، سرمایهگذاری بذری معمولاً در مراحل اولیه و برای ایجاد و توسعه ایدههای نوآورانه انجام میشود. سپس سرمایهگذاریهای سری A ، B و C در مراحل بعدی رشد قرار دارند و هدفشان گسترش بازار، تولید محصول و توسعه کسبوکار است. سرمایهگذاری پیوندی و دیگر روشهای تأمین مالی نیز برای ورود به بازارهای جدید یا شراکتهای استراتژیک انجام میشوند. شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر بسته به اهداف مالی و بازده مورد انتظار خود، در هر یک از این مراحل مشارکت میکنند و به رشد پایدار استارتاپها کمک میکنند. رایجترین انواع سرمایه گذاری خطر پذیر عبارتاند از:
سرمایهگذاری بذری (Seed Funding)
سرمایهگذاری بذری اولین مرحله از تأمین مالی استارتاپهاست که به کسبوکارها کمک میکند ایدههای خود را به واقعیت تبدیل کنند. در این مرحله، سرمایهگذاران با حمایت مالی اولیه از کسبوکارهای نوپا، آنها را برای ورود به مراحل بعدی آماده میکنند. این سرمایهگذاری برای تأمین هزینههای اولیه از جمله توسعه محصول، تحقیقات بازار، و ساخت تیم، صرف میشود. سرمایهگذاران در این مرحله ریسک بالایی را میپذیرند؛ اما در صورت موفقیت پروژه، به بازدهی خوبی دست مییابند.
سرمایهگذاری سری A
سرمایهگذاری سری A اولین مرحلهی بزرگ و حیاتی تأمین مالی برای استارتاپها، بعد از به دست آوردن سرمایۀ اولیه است. در این مرحله، شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر وارد عمل شده و منابع مالی قابلتوجهی را به استارتاپها اختصاص میدهند. در این راند، استارتاپ باید مدل تجاری خود را اثبات کرده و موفقیت نسبی در جذب مشتریان و تحقق اهداف اولیه داشته باشد. در واقع استارتاپها باید نشان دهند که توانایی رشد و توسعه را دارند و کسبوکارشان به یک مرحلهٔ قابلتوسعه رسیده است.
سرمایهگذاران در این مرحله نهتنها به دنبال بازده مالی بالا هستند، بلکه تمرکز بیشتری بر روی گسترش برند و افزایش سهم بازار استارتاپها دارند. سرمایهگذاران سری A، معمولاً با تیمهای اجرایی و مدیران استارتاپها همکاری میکنند تا راهبردهای رشد و توسعه به طور مؤثر پیادهسازی شوند. این سرمایهگذاری خطرپذیر برای استارتاپها اهمیت زیادی دارد؛ زیرا میتواند پایهگذار رشد سریع و موفقیت در بلندمدت باشد.
سرمایهگذاری سری B و C (Series B and C Funding)
در سرمایهگذاری سری B و C، استارتاپها به سطحی از رشد رسیدهاند که به منابع مالی بیشتر برای توسعه بازار و جذب نیروهای کلیدی نیاز دارند. سرمایهگذاری سری B به استارتاپ کمک میکند تا به بازارهای جدید وارد شده و بهرهوری خود را افزایش دهد. در سری C تمرکز بر روی توسعههای بزرگتر و ورود به بازارهای بینالمللی است. سرمایهگذاری سری B و C، به شرکتها این امکان را میدهد تا با سرعت بیشتری رشد کرده و به سوددهی برسند. سرمایهگذاران این مراحل معمولاً به بازده بالاتر و ریسک کمتر علاقهمندند.
سرمایهگذاری پیوندی
سرمایهگذاری پیوندی مرحلهای است که بین سرمایهگذاریهای سری B و C یا قبل از ورود به بازارهای عمومی قرار دارد. این سرمایهگذاریها برای استارتاپهایی با رشد سریع که به منابع مالی بزرگتری نیاز دارند، مناسب است. هدف از سرمایهگذاری پیوندی افزایش ارزش استارتاپ قبل از عرضه عمومی سهام یا فروش به شرکتهای بزرگ است. این مرحله به استارتاپها اجازه میدهد که به بلوغ مالی بیشتری رسیده و در شرایط بهتری به بازار سهام وارد شوند.
سرمایهگذاری مزایده
سرمایهگذاری مزایده نوعی سرمایهگذاری خطرپذیر رقابتی است. در این روش استارتاپها از چندین سرمایهگذار، درخواست تأمین مالی میکنند و هر سرمایهگذار پیشنهاد مالی خود را ارائه میدهد. این رقابت باعث میشود که استارتاپها به بهترین شرایط مالی دست یابند. سرمایهگذاری مزایده معمولاً در مراحل پیشرفتهتر که استارتاپ ارزش بیشتری دارد، انجام میشود. این روش به استارتاپها کمک میکند که با انتخاب بهترین پیشنهادها، منابع مالی بیشتری جذب کنند.
سرمایهگذاری در مرحله آخر
سرمایهگذاری در مرحله آخر به تأمین مالی استارتاپها پیش از عرضه عمومی سهام اشاره دارد. در این مرحله، استارتاپها به منابع مالی بیشتری برای تثبیت جایگاه خود و آمادهسازی برای ورود به بازارهای مالی نیاز دارند. سرمایهگذاران در این مرحله معمولاً به بازدهی کوتاهمدت و افزایش ارزش سهام پس از عرضه عمومی توجه دارند. این سرمایهگذاریها نقش مهمی در جذب سرمایههای جدید و تقویت توان مالی استارتاپ ایفا کرده و به آنها کمک میکند تا در بازار سهام رقابت کنند.
سرمایهگذاری برای خرید سهام
خوبیها و بدیهای سرمایه گذاری خطرپذیر
سرمایهگذاری خطرپذیر فرصتهای رشد بالایی را برای استارتاپها فراهم میکند و به کارآفرینان امکان میدهد ایدههای نوآورانه خود را توسعه دهند. از مزایای این نوع سرمایهگذاری، تأمین مالی بدون نیاز به بازپرداخت فوری است که به شرکتها فضای لازم برای رشد میدهد. اما از طرفی، ریسک بالای سرمایهگذاری و امکان شکست پروژهها، از معایب آن به شمار میآید. همچنین سرمایهگذاران در تصمیمات مدیریتی شرکتها دخالت میکنند که ممکن است چالشهایی برای کارآفرینان ایجاد کند. به طور کلی، VC نیازمند تحمل ریسک بالا ولی با پتانسیل سود قابل توجه است.
مزایای سرمایه گذاری خطرپذیر | معایب سرمایه گذاری خطرپذیر |
---|---|
شبکههای ارتباطی قوی در فضای کسبوکار؛ منابع و خدمات فراتر از حد معمول؛ و حمایت معنوی و هدایت کسبوکار. | کاهش کنترل بر کسبوکار؛ وضعیت مالکیت کسبوکار؛ و قرارگرفتن در رده پایینتر از رقیب. |
فرآیند انجام سرمایه گذاری خطرپذیر
فرآیند سرمایهگذاری خطرپذیر از شناسایی و ارزیابی استارتاپها آغاز میشود. سرمایهگذاران ابتدا به بررسی مدل تجاری، پتانسیل رشد و تیم مدیریتی پروژهها میپردازند. در مرحله بعد، پیشنهاد مالی و شرایط سرمایهگذاری را مشخص میکنند. پس از توافق، قرارداد سرمایهگذاری امضا شده و منابع مالی تخصیص مییابد. سرمایهگذاران پیوسته به عملکرد استارتاپ نظارت دارند تا از پیشرفت پروژه مطمئن شوند. این فرآیند به استارتاپها کمک میکند تا با دسترسی به منابع مالی و تجربیات سرمایهگذاران، به مراحل رشد خود ادامه دهند.
ساختار سرمایه گذاری خطرپذیر
ساختار سرمایهگذاری خطرپذیر معمولاً بهگونهای طراحی میشود که ریسک و پاداش بهصورت متعادل تقسیم شود. در این ساختار، صندوقهای سرمایهگذاری از منابع مالی مختلفی مانند سرمایهگذاران شخصی، شرکتها و نهادهای مالی تشکیل شدهاند. سرمایهگذاریها در قالب مراحل مختلف و با افزایش ارزش استارتاپ انجام میشود. همچنین سرمایهگذاران از طریق قراردادهای حقوقی، به تأمین منافع خود و حفظ کنترل نسبی در تصمیمگیریهای استارتاپ توجه دارند. ساختار VC با هدف دستیابی به رشد سریع و بازدهی بالا، به سرمایهگذاران و کارآفرینان امکان تعامل مؤثر میدهد.
سرمایه گذاران خطرپذیر در چه حوزههایی سرمایه گذاری میکنند؟
سرمایهگذاران خطرپذیر اغلب در حوزههایی که دارای پتانسیل رشد بالا و نوآوریاند، سرمایهگذاری میکنند. این حوزهها شامل فناوری اطلاعات، بیوتکنولوژی، سلامت، انرژیهای نو، هوش مصنوعی و… است. هدف اصلی سرمایهگذاران، حمایت از ایدههایی است که میتوانند تحولآفرین و تأثیرگذار باشند. این سرمایهگذاریها در استارتاپهایی که امکان رقابت در بازارهای جهانی دارند انجام میشود. سرمایهگذاران با انتخاب این حوزهها به دنبال بازدهی بالا و حمایت از نوآوریهای تأثیرگذار هستند.
سرمایه گذاری خطر پذیر شرکتی (CVC) یا سرمایه گذاری جسورانه چیست؟
سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی یا CVC نوعی سرمایهگذاری است که توسط شرکتهای بزرگ برای حمایت از استارتاپها و نوآوریها انجام میشود. در این روش، شرکتها علاوه بر کسب بازده مالی، به اهداف استراتژیک مانند ورود به فناوریهای جدید و توسعه بازارهای دست مییابند. CVC به شرکتها کمک میکند تا با استارتاپها همکاری کرده و از نوآوریهای آنها بهرهمند شوند. این نوع سرمایهگذاری به شرکتها امکان میدهد که از مزایای رشد تکنولوژی استفاده کرده و در رقابتهای بازارهای پیشرفتهتر جایگاه خود را تقویت کنند.
تفاوت سرمایه گذاری خطر پذیر و سرمایه گذاری خطر پذیر شرکتی
سرمایهگذاری خطرپذیر (VC) و سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی (CVC) با وجود شباهتها، تفاوتهای مهمی در اهداف، استراتژیها و نحوه عملکرد دارند. هر یک از این دو نوع سرمایهگذاری بهصورت خاص برای برآورده کردن نیازهای متفاوت استارتاپها و سرمایهگذاران طراحی شده است. تفاوت آنها را میتوانیم بر اساس معیارهای زیر بسنجیم:
- اهداف اصلی: سرمایهگذاری خطرپذیر (VC) معمولاً توسط شرکتهای سرمایهگذاری مستقل انجام میشود و تمرکز اصلی آن بر کسب سود مالی از طریق سرمایهگذاری در استارتاپهای با پتانسیل رشد بالا است. در این روش، سرمایهگذاران به دنبال بازدهی مالی از طریق فروش سهام شرکتها پس از رشد آنها هستند. در مقابل، سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی (CVC) توسط شرکتهای بزرگ انجام میشود که بیشتر به دنبال دستیابی به اهداف راهبُردی هستند. این اهداف میتوانند شامل نوآوری، توسعه فناوری، دسترسی به بازارهای جدید یا همافزایی با فعالیتهای اصلی شرکت مادر است. در نتیجه در سرمایهگذاری CVC، بازده مالی همیشه هدف اصلی نیست و اغلب ارزشگذاری استارتاپها باتوجهبه همراستایی آنها با استراتژیهای بلندمدت شرکت مادر انجام میشود.
- مشارکت در حاکمیت و کنترل: در سرمایهگذاریهای VC، سرمایهگذاران معمولاً نقش فعالتری در استارتاپها ایفا میکنند و بهصورت مستقیم در تصمیمگیریهای استراتژیک دخالت دارند. هدف از این دخالت، تسریع در رشد استارتاپ و بهبود مقیاسپذیری آن است. این در حالی است که در CVC، شرکتهای مادر تمایل دارند در برخی مواقع، نفوذ بیشتری در حاکمیت استارتاپها داشته باشند تا اطمینان حاصل کنند که استارتاپ با اهداف استراتژیک شرکت مادر همسو است. این نوع نظارت و کنترل بهویژه در پروژههای بلندمدت برای شرکتهای مادر حیاتی است.
- تناسب استراتژیک: در VC، سرمایهگذاران بیشتر بر روی پتانسیل رشد مالی و سودآوری استارتاپها تمرکز دارند و ارزیابی تناسب استراتژیک معمولاً از اهمیت کمتری برخوردار است. به طور معمول، این نوع سرمایهگذاری به دنبال استارتاپهایی با چشمانداز رشد بالا در بازارهایی با پتانسیل سود زیاد هستند. درحالیکه در CVC، تناسب استراتژیک یک عامل حیاتی است. در سرمایهگذاری خطرپذیر شرکتی قبل از سرمایهگذاری، ارزیابی میکنند که آیا استارتاپ با اولویتهای استراتژیک شرکت مادر همراستا است یا نه؟ این ارزیابی شامل بررسی این مسئله است که آیا فناوری استارتاپ قابلیت ادغام با فناوری موجود در شرکت مادر را دارد؟ یا اینکه آیا بازار هدف استارتاپ با پایگاه مشتریان شرکت مادر هماهنگ است یا خیر؟
- افق سرمایهگذاری و فرصتهای خروج: در سرمایهگذاری VC، افق زمانی معمولاً محدود است و سرمایهگذاران خطرپذیر معمولاً به دنبال تکمیل چشمانداز خروج خود در بازه زمانی ۷ تا ۱۰ سال پس از سرمایهگذاری هستند. هدف آنها معمولاً دستیابی به بازده مالی از طریق فروش سهام استارتاپ یا خروج از پروژه است. در مقایسه، CVCها تمایل دارند افق سرمایهگذاری طولانیتری داشته باشند. آنها بیشتر به دنبال ایجاد مشارکتهای بلندمدت و استفاده از منابع و فناوریهای استارتاپها برای اهداف راهبُردی شرکت مادر هستند، نه صرفاً بازده مالی کوتاهمدت.
- فرصتهای خروج: فرصتهای خروج در هر دو نوع سرمایهگذاری ممکن است مشابه باشد؛ اما در CVC به دلیل اهداف استراتژیک، روند خروج پیچیدهتر است. برای سرمایهگذاران VC، معمولاً خروج از طریق عرضه عمومی اولیه (IPO) یا خرید استارتاپ توسط یک شرکت بزرگ انجام میشود. در CVC، به دلیل هدف از همکاریهای راهبُردی و بلندمدت، ممکن است شرایط خروج بهصورت قابلتوجهی متفاوت باشد و بر مبنای مشارکتهای تجاری و تکنولوژیکی ادامه پیدا کند.
لیست شرکتهای سرمایه گذاری
در ادامه برای آشنایی بیشتر با شرکتهای سرمایه گذاری خطر پذیر به معرفی برخی از آنها میپردازیم. لیست شرکتهای سرمایهگذاری به شرح زیر است:
شناسا
شناسا بهعنوان بازوی سرمایهگذاری نوآورانه گروه مالی پاسارگاد است. این شرکت با ارائه مجموعهای از خدمات متنوع مانند سرمایهگذاری خطرپذیر، شتابدهی عمومی و تخصصی، جمعسپاری مالی، استارتاپ استودیوهای تخصصی و مدلهای مختلف تأمین مالی، بیش از ۱۵۰ تیم نوآفرین و دانشبنیان را در مسیر رشد و پیشرفت پشتیبانی کرده است.
اسمارت آپ ونچرز
اسمارت آپ ونچرز یک شرکت پیشرو در زمینه کارآفرینی و سرمایهگذاری خطرپذیر است که با بهرهگیری از دانش و تجربه بنیانگذاران خود، به دستاوردهای قابلتوجهی دستیافته است. این شرکت در حال حاضر باتکیهبر تجربیات کسبشده و توانایی ایجاد اهرم رشد در مرحله EarlyStage به فعالیت خود ادامه میدهد.
بهمن کپیتال
این شرکت سرمایهگذاری نیز در زمینه سرمایهگذاری در فناوریهای پیشرفته فعالیت دارد. شرکتهای صنعتی و نرمافزاری متعددی با بهمن کپیتال همکاری مشترک دارند.
سراوا
این شرکت با همکاری سرمایهگذاران داخلی، از کارآفرینان جوان ایرانی حمایت میکند تا ارزشهای منحصر به فردی خلق کنند و به تحقق آرزوهای خود دست یابند. هدف این شرکت از همکاری، رشد و توسعه اقتصاد دیجیتال و بهرهبرداری از آن است.
برکت ونچز
فعالیتهای این شرکت به حوزۀ سلامت، پزشکی و دارویی مرتبط بوده و با ارگانهای مرتبط در این زمینه همکاری میکند.
شریف وی سی
شریف وی سی یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر است که با هدف حمایت از استارتاپهای نوپا و شرکتهای فناوری در مراحل اولیه رشد، فعالیت دارد. این شرکت با بهرهگیری از تخصصها و تجربیات خود، به سرمایهگذاری در حوزههای نوآورانه و پتانسیل بالا پرداخته و به توسعه و کسب و کارهای جوان کمک میکند. شریف وی سی بهصورت فعال در فرآیندهای مالی، مشاوره و ایجاد شبکههای ارتباطی برای استارتاپها مشارکت دارد.
تکنو تجارت
شرکت توسعه تجارت و کارهای نوگرای تجارت (تکنو تجارت) در سال ۱۳۹۴ با نام «بازرگان گستر آتی آسیا» تأسیس شد. این شرکت در سال ۱۳۹۸ با تغییر نام و هیئتمدیره جدید، تحت سهامداری شرکتهای وابسته به بانک تجارت قرار گرفت.
ثروت ستارگان
شرکت مدیریت ثروت ستارگان یک سرمایهگذار تخصصی در حوزه فناوری مالی (فینتک) و فناوری اطلاعات است. این کمپانی از سال ۱۳۹۶ فعالیت خود را آغاز کرده و تاکنون در ۲۰ کسبوکار این حوزه سرمایهگذاری کرده است. این شرکت بهعنوان یک سرمایهگذار خطرپذیر، به دنبال حمایت از تیمهای نوآور و خلاق در صنعت فینتک است.
هدهد
شرکت سرمایهگذاری جسورانه هدهد با هدف حمایت از ارزشآفرینان اصفهانی و باور به ظرفیت بالای آنها برای ایجاد شرکتهای پیشرو و موفق، تأسیس شد. این شرکت با سرمایه ۷۰ میلیارد ریال در شهریور ۱۳۹۹ فعالیت خود را آغاز کرد و به شناسایی ایدههای با پتانسیل رشد بالا پرداخته و در مسیر توسعه این کسبوکارها بهعنوان همراهی مؤثر عمل میکند.
صندوق نوآوری و شکوفایی
صندوق نوآوری و شکوفایی یکی از ارگانهای زیرمجموعه نهاد ریاستجمهوری ایران است. این صندوق با هدف تجاریسازی نوآوریها و اختراعات، تبدیل دانش و دستاوردهای پژوهشی به محصولات کاربردی و تکمیل زنجیره ایده، محصول و بازار، از شرکتهای دانشبنیان حمایت میکند.
منظور از انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران چیست؟
انجمن سرمایهگذاری خطرپذیر ایران یک نهاد غیرانتفاعی است که با هدف ترویج و توسعه سرمایهگذاری خطرپذیر در ایران فعالیت میکند. این انجمن به عنوان یک بستر برای ارتباط سرمایهگذاران، استارتاپها و نهادهای دولتی عمل کرده و با ترویج اصول و استانداردهای سرمایهگذاری، به توسعه این صنعت کمک میکند.
همچنین انجمن با برگزاری رویدادها، کنفرانسها و جلسات آموزشی، فرصتی را برای شبکهسازی و تبادل اطلاعات میان اعضای خود فراهم میکند. این انجمن نقش مهمی در حمایت از استارتاپها و ایجاد محیطی پویا برای سرمایهگذاری دارد.
انواع نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر
قراردادهای سرمایهگذاری خطرپذیر به چند دسته تقسیم میشوند که بسته به شرایط پروژه و توافقات طرفین انتخاب میشوند:
قراردادهای سهامی (Equity)
در این نوع، سرمایهگذار در ازای تأمین مالی، مالک بخشی از سهام شرکت میشود.
قرارداد قرض قابل تبدیل به سهام (Convertible)
این قرارداد اجازه میدهد سرمایهگذاری در آینده به سهام تبدیل شود.
قرارداد حق الامتیاز (Royalty)
سرمایهگذار از درآمد استارتاپ سهمی بهعنوان امتیاز دریافت میکند. این قراردادها به تأمین مالی و حمایت از رشد استارتاپها کمک میکنند و حقوق طرفین را تعیین میکنند.
جمعبندی
در این مطلب از سایت گلدیکا به شرح مفصل دربارۀ انجمن سرمایه گذاری خطر پذیر صحبت کردیم و اطلاعات جامعی در اختیارتان گذاشتیم. حال میدانید که هدف سرمایه گذاری جسورانه و کمکگرفتن از شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر چیست؟ اگر تجربه مشارکت با این قبیل از سازمانها را دارید، حتماً تجربیاتتان را با ما به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
VC چیست؟
سرمایهگذاری خطرپذیر یا همان VC به سرمایهگذاری در استارتاپها و شرکتهای کوچکی میگویند که سرمایهگذاران به پتانسیل رشد بالای آنها در آینده باور دارند. در این روش، سرمایهگذاران منابع مالی مورد نیاز این پروژهها را تأمین میکنند تا با رشد و توسعه آنها، بازدهی مناسبی در بلندمدت کسب کنند.
CVC چیست؟
سرمایهگذاری شرکتی یا CVC نوعی سرمایهگذاری است که توسط شرکتهای بزرگ برای دستیابی به اهدافی مانند نوآوری، پیشرفت فناوری و ورود به بازارهای جدید انجام میشود. در این روش، شرکتها با تخصیص منابع مالی به استارتاپها از ایدهها و نوآوریهای آنها بهرهمند شده و در صورت موفقیت، سود قابلتوجهی کسب میکنند. CVC بیشتر به استراتژیهای شرکت مادر وابسته است. برای مثال، شرکتهایی مانند Google و Microsoft با تأسیس واحدهای CVC به دنبال دستاوردهای جدید در زمینههای مختلف فناوری هستند تا جایگاه رقابتی خود را حفظ و تقویت کنند.